Co to jest terapia pedagogiczna?

Terapia pedagogiczna (inaczej nazywana zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi) jest przeznaczona dla dzieci i młodzieży ze stwierdzonymi deficytami w zakresie funkcji percepcyjno-motorycznych, które powodują trudności w czytaniu, pisaniu czy nauce matematyki. Z jednej strony polega na usprawnianiu z pomocą terapeuty zaburzonych funkcji, a z drugiej – doskonaleniu tych funkcji, które są dobrze rozwinięte.

Taka terapia zawsze dobierana jest do potrzeb dziecka, które wcześniej zostało poddane diagnozie psychologiczno-pedagogicznej i któremu została wystawiona odpowiednia opinia. Są to głównie dzieci:

• przedszkolne i wczesnoszkolne, u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji,

• rozwijające się nieharmonijnie,

• z trudnościami z koncentracją uwagi i zapamiętywaniem,

• z problemami dotyczącymi lateralizacji,

• z zaburzeniami integracji sensorycznej,

• mające obniżony poziom umiejętności manualnych i grafomotorycznych,

• przejawiające trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.

Początkowo w klasach I-III jest diagnozowane ryzyko dysleksji rozwojowej. Po co najmniej roku intensywnych zajęć korekcyjno-kompensacyjnych przeprowadzane jest badanie kontrolne. Jeśli trudności ucznia nadal się utrzymują pomimo uczestnictwa w zajęciach, można (najczęściej w klasie IV) stwierdzić specyficzne trudności w uczeniu się, co nie zwalnia ucznia z dalszego udziału w terapii.

Cele terapii pedagogicznej

Cele terapii pedagogicznej są ściśle uzależnione od potrzeb danego dziecka i różnią się w zależności od tego, na jakim etapie jest terapia. Celem nadrzędnym terapii pedagogicznej jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju dziecka – na miarę jego możliwości. Poza tym zalicza się do nich też:

• stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych,

• wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach ucznia,

• eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji.

Formy terapii pedagogicznej

Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne mogą odbywać się w formie indywidualnej albo grupowej (zazwyczaj są to bardzo małe grupy) i zawsze uwzględniają potrzeby i możliwości psychomotoryczne każdego dziecka. Dzieci, które pracują razem w grupie, powinny mieć ten sam deficyt w zakresie danej funkcji, żeby praca z nimi przyniosła jak najlepsze rezultaty. Bardzo ważne jest też, żeby każdy uczeń utrwalał materiał z zajęć w domu, z rodzicami.

Zasady terapii pedagogicznej

Zasadami, na podstawie których możliwe jest skuteczne prowadzenie terapii pedagogicznej, są:

• zasada indywidualizacji środków i metod,

• zasada powolnego stopniowania trudności w nauce czytania i pisania, uwzględniającego złożoność tych czynności i możliwości percepcyjne dziecka,

• zasada korekcji zaburzeń: ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowywanych umiejętności,

• zasada kompensacji zaburzeń: łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych w celu tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych,

• zasada systematyczności,

• zasada ciągłości oddziaływania terapeutycznego.

Etapy terapii pedagogicznej

Podstawowa terapia pedagogiczna przebiega w dwóch etapach:

• etap przygotowawczy, czyli praca na konkretnym materiale, jak obrazki i figury, kształtująca dojrzałość do czytania i pisania poprzez np. ćwiczenia sprawności manualnych, funkcji wzrokowych, słuchowych i orientacji przestrzennej;

• etap właściwy, czyli trening literowy, sylabowo-słowny, rozumienie tekstu, przepisywanie, pisanie z pamięci;

• etap końcowy – doskonalenie umiejętności czytania i pisania.

Terapia pedagogiczna

   Centrum diagnozy, terapii i rozwoju

   dla dzieci, młodzieży i rodziców

IDEA

Kraków - Stare Podgórze

ul: Kalwaryjska 16 lu 5

(w pasażu)